السلام علیک یا نور الله فی ظلمات الارض
حضرت بااصالح المهدی عج الله تعالی فرجه الشریف ، در لسان ائمه عليهم السلام به خـصـوص حضرت اميرالمؤمنين و جناب باقرعليهما السلام مکرر به لقب
شرید مذکور شده اند، که به معنى رانـده شده است يعنى از اين خلق منكوس كه نه جنابش را شناختند و نه قدر وجود نعمتش را دانـسـتـنـد و نـه در مـقـام شـكـرگـزارى و اداء حـقـش بـرآمـدنـد، بـلكـه پـس از يـاءس اوايل ايشان از غلبه و تسلط بر آن جناب و قتل و قمع ذريه طاهره اخلاف ايشان به اعانت زبـان و قـلم در مـقـام نـفـى و طـردش از قـلوب بـرآمـدنـد و ادله بـر اصـل نـبـودن و نـفـى تـولدش اقـامـه نـمـودند و
خاطرها را از يادش محو نمودند، و خود آن حـضـرت بـه ابـراهـيـم بـن عـلى بـن مـهـزيـار فـرمـود كـه
پـدرم بـه مـن وصـيت نمود كه منزل نگيرم از زمين مگر جايى از آن كه از همه جا مخفى تر و دورتر باشد به جهت پنهان نـمـودن امـر خـود و مـحـكـم كـردن مـحـل خـود از مـكـائد اهـل ضلال ، تا آنكه مى فرمايد:
پدرم به من فرمود: بر تو باد اى پسر من به ملازمت جاهاى نـهـان از زمـيـن و طـلب كـردن دورتـريـن آن ؛ زيـرا كـه براى هر وليى از اولياى خداوند تعالى دشمنى است مغالب و ضدى است منازع .
منتهی الامال
مي خواهم بروم
مثل قاصدكي بي مقصد
بروم به حاشيه ي سكوت
به عمق تنهايي
مي خواهم بروم به جايي دور
حوالي غربت
خسته ام
دلتنگي هايم وسيع شده اند
بغض هايم حجيم
...
0 همراه:
ارسال یک نظر