آه از آن روز ..

بسم رب الحسین

آه از آن روز که دردشت بلا غوغا بود
شورش روز قیامت به جهان بر پا بود

خصم چون دایره بر گرد حرم، شاه شهید
در دل دایره چون نقطه ی پا برجا بود

جان به قربان ذبیحی که به قربانگه دوست
با لب تشنه روان میشد و خود دریا بود

تو مپندار که شاهنشه دین در گه رزم
دربیابان بلا بی مدد و تنها بود

انبیا و رسل و جن و ملائک هر یک
جان به کف در بر شه منتظر ایماء بود

در همه ملک بلا نیست به جز ذکر حسین
قاف تا قاف جهان صوت همین عنقا بود

نیّر